عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟| عرضه اولیه کوین یا ICO

عرضه اولیه ارز دیجیتال راهکاری برای جذب سرمایه در پروژه‌های جدید بلاکچین است. پروژه‌هایی که در ابتدای راه خود هستند، برای شروع اقدام به فروش توکن‌های خود با قیمت پایه می‌کنند. شرکت در عرضه اولیه ارزهای دیجیتال، جذابیت بالایی برای کاربران دارد؛ زیرا معمولاً پس از لانچ شدن پروژه‌های ارزشمند، قیمت توکن آن‌ها چند برابر می‌شود. البته به‌ شرطی که روی پروژه‌های خوب سرمایه‌گذاری کرده باشید. در این مقاله از سایت نوین تتر قصد داریم درباره عرضه اولیه ارزهای دیجیتال و چگونگی سرمایه‌گذاری روی آن‌ها صحبت کنیم. سایت arz.digital درباره عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) گفته است: این روش الهام‌گرفته از عرضه اولیه سهام در بازار بورس است که امکان جذب سرمایه را در دنیای رمزارزها فراهم می‌کند.

عرضه اولیه ارز دیجیتال چیست؟

عرضه اولیه ارز دیجیتال یا کوین به جذب سرمایه و جمع آوری سرمایه برای یک استارتاپ ارز های دیجیتال گفته می شود. به عبارت ساده تر این روش شامل فروش ارز دیجیتال جدید به سرمایه گذاران در ازای ارز های معتبر مانند بیت کوین و اتریوم می باشد. این روش به دلیل قیمت مناسب ارز دیجیتال جذابیت بالایی برای سرمایه‌گذاری دارد. به همین خاطر کاربران هم علاقه‌مند به خرید سهم‌های جدید از یک استارتاپ هستند.

همینطور که در سایت Investopedia گفته شده:

عرضه اولیه ارز دیجیتال (ICO) معادل عرضه اولیه سهام (IPO) در صنعت ارزهای دیجیتال است. یک شرکت که قصد دارد برای ساخت یک اپلیکیشن بلاک‌چین یا خدمات مبتنی بر ارز دیجیتال سرمایه جذب کند، می‌تواند از ICO به‌عنوان ابزاری برای جذب سرمایه استفاده کند.

همین اتفاق برای پروژه‌های بلاکچینی جدید هم رخ می‌دهد. این پروژه‌ها برای جذب سرمایه و شروع به کار، اغلب اقدام به عرضه اولیه توکن خود می‌کنند. به این شکل دیگر نیازی به جذب سرمایه‌گذار ندارند و می‌توانند به‌ طور مستقل کار خود را پیش ببرند. به این کار اصطلاحاً عرضه اولیه ارز دیجیتال گفته می‌شود.

تفاوت عرضه اولیه ارز دیجیتال و عرضه اولیه سهام چیست؟

البته این عرضه اولیه با عرضه اولیه سهام بورسی تفاوت‌های بسیاری دارد. برای مثال عرضه اولیه ارزهای دیجیتال به‌صورت غیرمتمرکز انجام می‌شود و هر پروژه‌ای می‌تواند به‌راحتی دست به پیش خرید ارز دیجیتال و پیش‌‌فروش توکن‌های خود بزند؛ اما در عرضه سهام، سازمان بورس به‌ طور مستقیم روی فرایند عرضه نظارت دارد و فقط به شرکت‌هایی مجوز حضور در بورس را می‌دهد که پارامترهای لازم را داشته باشند.

در واقع شرکت‌ها ابتدا مسیری را طی می‌کنند و سپس برای توسعه خود وارد بورس می‌شوند؛ در حالی که هدف استارتاپ‌ها از عرضه اولیه توکن، جذب سرمایه برای شروع کار است.

تفاوت دیگر عرضه اولیه ارزهای دیجیتال با عرضه اولیه سهام، در میزان سرمایه‌گذاری است. در عرضه توکن‌های جدید، معمولاً هر کاربر می‌تواند به میزان دلخواه در پروژه مشارکت داشته باشد و سقف خاصی برای کاربران وجود ندارد؛ اما در عرضه اولیه سهام، مقدار سهام عرضه شده محدود بوده و بین متقاضیان تقسیم می‌شود.

و نکته مهم‌تر اینکه پروژه‌های بسیاری در فضای بلاکچین به سراغ عرضه اولیه توکن می‌روند؛ اما فقط تعداد اندکی از آن‌ها رشد خوبی را تجربه می‌کنند. این مسئله ریسک سرمایه‌گذاری روی عرضه اولیه ارزهای دیجیتال را افزایش می‌دهد. پیدا کردن پروژه‌های جدید، چک کردن اطلاعات و اطمینان از ارزشمند بودن یا نبودن‌ آن‌ها کاملاً  برعهده کاربر است. به همین خاطر آگاهی داشتن از انواع عرضه اولیه و چگونگی شناسایی آن‌ها اهمیت ویژه‌ای پیدا می‌کند.

آشنایی با انواع عرضه اولیه ارزهای دیجیتال

وقتی صحبت از عرضه اولیه ارزهای دیجیتال می‌شود، اغلب کاربران تصور می‌کنند که منظور عرضه اولیه سکه یا همان ICO است. زیرا فرایند عرضه اولیه توکن‌های جدید ابتدا با این روش آغاز شد. در ICO مالکان پروژه خودشان فرایند فروش توکن‌ را برنامه‌ریزی می‌کنند و به‌وسیله استراتژی‌های تبلیغاتی از کاربران می‌خواهند که در عرضه اولیه توکن مشارکت داشته باشند.

امروزه اما روش‌های دیگری هم برای عرضه اولیه پروژه‌های بلاکچین وجود دارد. در ادامه به معرفی این روش‌ها و بررسی آن‌ها می‌پردازیم:

1. عرضه اولیه سکه یا ICO

 ICO مخفف عبارت «Initial Coin Offering» است که در ایران با اصطلاح عرضه اولیه سکه شناخته می‌شود. اولین بار در سال 2013 این پروژه مستر کوین (Master Coin) بود که با رهبری براک پیرس تصمیم به استفاده از استراتژی ICO گرفت. در عرضه اولیه این پروژه 4740 بیت کوین جمع‌آوری شد که در آن زمان حدود 500 هزار دلار امریکا ارزش داشت.

پس از مستر کوین پروژه‌های دیگری هم به سراغ عرضه اولیه ICO رفتند؛ اما توفیق کمتری به دست آوردند. تا اینکه نوبت به بزرگ‌ترین عرضه اولیه بازار رسید. در سال 2014 میلادی، ویتالیک بوترین، تصمیم گرفت برای راه‌اندازی بلاکچین اتریوم از عرضه اولیه توکن ETH استفاده کند.

اتریوم در زمان عرضه اولیه (آگوست 2014) فقط 0.31 دلار ارزش داشت. تیم توسعه‌ این شرکت موفق شد در کمتر از 12 ساعت 3700 بیت کوین سرمایه اولیه جذب کند. در پایان عرضه نیز ارزش کل سرمایه جمع‌آوری شده به حدود 18.3 میلیون دلار رسید.

بلاکچین اتریوم و امکان جاری کردن قراردادهای هوشمند نقش مهمی در عرضه اولیه دیگر توکن‌ها داشت. این ویژگی باعث شد تا بسیاری از پروژه‌های کریپتو از بلاکچین اتریوم برای تامین سرمایه کمک بگیرند. برای مثال ترون، بایننس کوین و ایاس از جمله پروژه‌هایی بودند که کار خود را با عرضه اولیه در بستر اتریوم آغاز کردند.

مزیت ICO برای پروژه‌ها و استارتاپ‌های جدید چیست؟

دلیل اینکه استارتاپ‌های بلاکچین عرضه اولیه سکه را برای جذب سرمایه انتخاب می‌کنند، به مزیت‌های آن بر می‌گردد.  این روش استارتاپ‌ها را از جذب سرمایه‌گذار بی‌نیاز می‌کند. کسانی که در عرضه ارز اولیه جدید دیجیتال مشارکت دارند، صرفاً توکن‌های پلتفرم را می‌خرند و قرار نیست در سهام استارتاپ شریک باشند. این ویژگی مهم‌ترین مزیت عرضه اولیه ICO است.

نکته دیگر اینکه ICO روش ساده‌ای برای جذب سرمایه خواهد بود و نیازی به طی کردن مراحل اداری ندارد. این ویژگی برای استارتاپ‌هایی که می‌خواهند نسبت به رقبای خود اولین باشند، مزیت مهمی است. زیرا خیلی سریع‌تر آن‌ها را به سرمایه موردنیازشان می‌رساند. مزیت دیگر روش ICO هم این است که به استارتاپ‌های بلاکچینی فرصت جهانی شدن را می‌دهد. پروژه‌های جدید اگر استراتژی بازاریابی خوبی داشته باشند، می‌توانند نظر کاربران بلاکچین را در تمام دنیا جلب کنند.

2. عرضه اولیه صرافی یا IEO

در مقاله کارمزد صرافی های ارز دیجیتال هم گفتیم که عرضه اولیه صرافی یا « Initial Exchange Offerings » روش دیگری برای عرضه اولیه ارزهای دیجیتال است. در این روش به جای عرضه مستقیم توکن‌ها، از یک صرافی کمک گرفته می‌شود. درواقع تیم پروژه عرضه اولیه را به یک صرافی واگذار می‌کند و این صرافی با تبلیغات و انتشار فراخوان از کاربران می‌خواهد تا در عرضه اولیه‌‌ شرکت کنند.

حد فاصل 2017 تا 2018 بازار کریپتو شاهد انفجار پروژه‌های ICO بود. راحتی جذب سرمایه از طریق عرضه اولیه ارز دیجیتال باعث شد تا استارتاپ‌های زیادی به سراغ این روش بروند؛ اما نبود قوانین نظارتی و فضای بلاکچین عاملی برای بروز کلاهبرداری‌های جدید هم بود. این مسئله سبب همکاری استارتاپ‌ها با صرافی‌های ارز دیجیتال شد.

اعتماد به عرضه اولیه IEO نسبت ICO راحت‌تر است؛ زیرا صرافی‌هایی که اقدام به حمایت از استارتاپ‌های جدید می‌کنند، حواسشان به جزئیات این پروژه‌ها و میزان ریسک آن‌ها نیز خواهد بود. در واقع چون صرافی‌ها دارند از اعتبار خود برای جذب سرمایه پروژه‌های جدید استفاده می‌کنند، حساسیت بیشتری روی پروژه‌ها دارند. این مسئله باعث شده تا میزان اعتماد کاربران به پروژه‌های IEO هم بیشتر باشد.

با وجود اینکه عرضه اولیه IEO زمان بیشتری از استارتاپ‌ها می‌گیرد، اما مزیت‌های متعددی برای آن‌ها دارد. از جمله اینکه دیگر نیازی نیست درگیر فرایند بازاریابی باشند و خیلی راحت‌تر می‌توانند سرمایه موردنیاز خود را جذب کنند.

نکته دیگر اینکه در این روش توکن‌های منتشر شده با فاصله کوتاه ‌مدتی قابل خرید و فروش خواهد بود. مسئله‌ای که در عرضه اولیه ICO شدنی نیست و مشارکت کنندگان آن باید تا لیست شدن توکن در صرافی‌ها برای خرید و فروش توکن صبر کنند.

3. عرضه اولیه صرافی غیر متمرکز یا IDO

عرضه اولیه ارز دیجیتال در صرافی‌های متمرکز علی‌رغم مزایایی که دارد، باعث پیش آمدن مشکلاتی نیز می‌شود. از جمله اینکه بروکراسی‌های اداری و ثبت توکن در صرافی نیاز به یک سرمایه اولیه دارد که برای استارتاپ‌ها هزینه‌بر است. به‌علاوه وقتی توکن در یک صرافی لیست می‌شود، ممکن است به‌خاطر قوانین امکان عرضه در دیگر صرافی‌ها را نداشته باشد.

این مشکلات باعث شده تا روش عرضه اولیه IDO جایگزین روش IEO شود. در عرضه اولیه IDO از یک صرافی غیرمتمرکز کمک گرفته شده و توکن‌ پروژه در این صرافی‌ها عرضه می‌شود.

مزیت مدل جذب سرمایه IDO این است که نسبت به روش‌های دیگر سریع‌تر و بهینه‌تر بوده و باعث مشارکت بیشتر کاربران خواهد شد.

4. عرضه اولیه توکن اوراق بهادار یا STO

STO یا Security Token Offering نوعی عرضه اولیه است که در آن توکن‌ها نماینده دارایی‌های واقعی یا اوراق بهادار هستند و تحت نظارت قانونی و مقررات اوراق بهادار منتشر می‌شوند. برخلاف ICO سنتی که اغلب بدون پشتوانه و نظارت انجام می‌شود، STO ها با هدف کاهش ریسک سرمایه‌ گذاران و ایجاد چارچوبی شفاف و قانونی طراحی شده‌اند.

سایت اکسبیتو فرایند عرضه اولیه توکن اوراق بهادار را این گونه توضیح داده است:

« STO مخفف ترکیب انگلیسی Security Token Offerings به معنای توکن اوراق بهادار است. وقتی ‌ICOها به‌خاطر عدم نظارت از مرکز توجه خارج شدند، STO با قوانین نظارتی سخت‌گیرانه‌تر روی کار آمد. توکن‌های اوراق بهادار، با یک سهام یا اوراق قرضه که دارایی اساسی به‌حساب می‌آیند در ارتباط هستند.

صرافی‌هایی می‌توانند روش STO را اجرا کنند که تطابق کافی با روش‌های پردازشی آن داشته باشند. به همین خاطر صرافی‌های خاص و اندکی این نوع عرضه اولیه را انجام می‌دهند.

چگونه از عرضه اولیه ارز دیجیتال مطلع شویم؟

برای پیدا کردن بهترین عرضه اولیه ارز دیجیتال و جا نماندن از پروژه‌های جدید، راهکارهای متعددی وجود دارد. در حال حاضر بیشتر عرضه اولیه‌ها به روش IDO یا IEO انجام می‌شود. در نتیجه عضویت در صرافی‌های ارز دیجیتال مثل بایننس یا دنبال کردن اخبار آن‌ها راهکار بهینه‌ای برای یافتن پروژه‌های جدید است. البته برای این کار می‌توانید از سایت‌های خبری ارز دیجیتال هم کمک بگیرید. سایت ها و لانچ پد هایی مثل CoinMarketCap، ICO Drops، Binance Launchpad وجود دارند تا اطلاعات پروژه‌ها، تاریخ شروع و پایان فروش، و جزئیات توکن ها را در این سایت ها بررسی کنید. در مقاله «چگونه از عرضه اولیه مطلع شویم؟» به طور مفصل به بررسی چند سایت معرفی عرضه اولیه ارز دیجیتال پرداخته‌ایم.

راهکار دیگر برای خبردار شدن از عرضه‌های اولیه، دنبال کردن هشتگ‌های مرتبط در شبکه‌های اجتماعی است. معمولاً استارتاپ‌های بلاکچینی از هشتگ‌هایی مثل «New Token»، «New Crypto» یا «Crypto Release» برای تبلیغات خود استفاده می‌کنند. با زیر نظر گرفتن شبکه‌های اجتماعی مانند اینستاگرام، توییتر (ایکس) و گروه‌های تلگرامی می‌توانید بسیاری از پروژه‌های جدید را شناسایی کنید.

نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال

در ادامه مراحل مشارکت در عرضه اولیه ارز دیجیتال که شامل توصیه‌های پرداخت و آماده‌سازی شفاف شازی  شده است:

• تحقیق و ارزیابی پروژه: در این مرحله باید سوابق پروژه را بررسی کنید، کاربرد توکن، مدل درآمدی، تیم، نقشه راه و نقاط ضعف احتمالی بررسی شود. باید توجه داشته باشید که عرضه اولیه ارز دیجیتال در کشور شما مشکلات قانونی نداشته باشد.
• آماده‌سازی کیف پول و زیرساخت لازم: باید کیف پولی را انتخاب کنید که امکان تعامل با قرارداد های هوشمند را داشته باشد، همچنین کیف پول انتخابی از شبکه بلاکچین پشتیبانی کند.
• تامین ارز موردنیاز و موجودی کیف پول: خرید و تایمن ارزی که پروژه مورد نظر آن را قبول کند و انتقال به کیف پولی که قصد معامله با آن را دارید.
• ارسال سرمایه و مشارکت در عرضه اولیه ارز دیجیتال: پس از آغاز فروش، وارد وب‌سایت رسمی پروژه شده و کیف پولت را متصل کن؛ سپس مبلغ موردنظر را به آدرس قرارداد معتبر پروژه ارسال و تراکنش را تأیید کن.
• توزیع توکن ها: پس از اعلام پروژه وارد بخش Claim شده و کیف پولت را متصل کن؛ سپس با پرداخت کارمزد تراکنش، توکن‌های خریداری‌شده را دریافت کن.

پس از دریافت توکن ها ، آن ها را در کیف پولی امن نگهداری کنید و منتظر لیست شدن آن ها از سمت صرافی ها باشید. برای کاهش ریسک، استراتژی فروش یا نگهداری مشخص داشته باشید و نقدشوندگی و نوسانات بازار را مدام بررسی کنید.

چگونه در عرضه اولیه ارز دیجیتال شرکت کنیم؟

شرکت در عرضه اولیه ارز دیجیتال فرصتی منحصربه فرد برای ورود به پروژه و استفاده از سود بالقوه است. برای مشارکت امن کاربر باید آگاهی کامل در استفاده از پلتفرم را داشته باشد، پیش از سرمایه گذاری اطلاعات کافی درباره روند و شرایط پروژه ها کسب کند. برای مشارکت در عرضه اولیه ارز دیجیتال ابتدا باید یک کیف پول مناسب و سازگار با ارز هایی مثل اتریوم، BSC، سولانا انتخاب کنید. کیف پول هایی اعم از MetaMask، Trust Wallet، Coin Wallet برای این کار مناسب هستند. در مثال زیر روش خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال در کیف پول تراست ولت را برای شما توضییح داده ایم:

برای شرکت در عرضه‌های اولیه ارز دیجیتال (ICO) با استفاده از تراست ولت (Trust Wallet)، مراحل زیر را دنبال کنید:​

نصب و راه‌اندازی تراست ولت: اپلیکیشن تراست ولت را دانلود و یک کیف پول جدید ایجاد کنید یا کیف پول موجود خود را بازیابی نمایید.​

تأمین ارز دیجیتال مورد نیاز: بیشتر ICOها با ارزهایی مانند اتر (ETH) یا بایننس کوین (BNB) انجام می‌شوند. مطمئن شوید که مقدار کافی از ارز مورد نیاز را در کیف پول خود دارید.​

دریافت اطلاعات ICO: به وب‌سایت رسمی پروژه مراجعه کرده و آدرس قرارداد هوشمند و جزئیات مشارکت در ICO را دریافت کنید.​

ارسال وجه به قرارداد هوشمند: در تراست ولت، به قسمت “ارسال” (Send) بروید، آدرس قرارداد هوشمند را وارد کرده، مقدار ارز دیجیتال مورد نظر را مشخص کنید و تراکنش را تأیید نمایید.​

دریافت توکن‌ها: پس از اتمام ICO، توکن‌های خریداری‌شده به‌صورت خودکار به کیف پول شما ارسال می‌شوند. در صورت نیاز، می‌توانید توکن را به‌صورت دستی به کیف پول اضافه کنید.​

نحوه فروش عرضه اولی ارزهای دیجیتال

معمولاً توکن‌هایی که در عرضه اولیه به فروش می‌رسند، تا زمان لیست شدن ارز ها قابل فروش نیستند. بعد از لیست شدن در صرافی های متمرکز و غیرمتمرکز، ارز ها قابل معامله می شوند. اخبار مربوط به نحوه خرید و فروش این توکن‌ها در سایت‌های خبری ارزهای دیجیتال، صرافی‌های منتشرکننده یا سایت‌ مرجع پروژه منتشر می‌شود. با دنبال کردن این اخبار می‌توانید پس از آزادسازی توکن اقدام به فروش آن کنید یا چشم‌انتظار رشد بیشتر آن باشید.

چگونه ICOهای معتبر را از پروژه‌های کلاهبرداری تشخیص دهیم؟

سرمایه گذاری در عرضه اولیه ارز دیجیتال فرصتی جذاب و سودآور برای کاربران است. اما این که بتوانید پروژه واقعی از کلاهبرداری را تشخیص دهید بسیار مهم است.به این منظور چک لیستی آماده کرده ایم تا بر اساس آن بتوانید این پروژه ها را تشخیص دهید.

معیار های ICO معتبر

• تیم شفاف و قابل اعتماد: سوابق حرفه ایی و شناخته شده تیم توسعه دهنده نشانه هایی برای اعتبار پروژه است.
• وایت پیپر کامل و واضح: به پروژه ای می توان اعتماد کرد که اهداف و نقشه راه مشخصی داشته باشد.
• قرارداد هوشمند ممیزی شده: امنیت کد ها توسط شرکت های معتبر بررسی شده باشد.
• رعایت قوانین و مقررات: استاندار های لازم قانونی را داشته باشد.
• پشتیبان واقعی: کاربران تعامل مثبتی با پروژه های فعال در شبکه های اجتماعی داشته باشند.
• شفافیت مالی: نحوه جمع آوری سرمایه و گزارش های این پروژه قابل پیگیری باشد.

نشانه های هشدار برای پروژه های کلاهبرداری

نشانه‌های هشدار در ICO شامل وعده بازده غیرواقعی، تیم یا اطلاعات ناشناس، وایت‌پیپر ناقص، وب‌سایت ضعیف یا کپی‌شده، تبلیغات اغراق‌آمیز و قرارداد هوشمند بدون ممیزی می باشد. با توجه به این هشدار ها کاربر می تواند تصمیم به سرمایه گذاری در پروژه بگیرد و ریسک سرمایه گذذاری موجود را کاهش بدهد.

نمونه‌ها و مطالعات موردی ICO

در عرضه اولیه ارز دیجیتال پروژه های موفق زیادی وجود دارند که قصد داریم آن ها را بررسی کنیم:

• Ethereum (ETH)
• Binance Coin (BNB)
• EOS
•  Filecoin

این پروژه ها تیم های توسعه دهنده قوی و با تجربه ای داشته اند. که باعث شناخته شدن ارز ها شده است. همچنین این پروژه ها نوآورانه هستند و راه حل های جدید در حوزه بلاکچین پیشنهاد می کنند. ارز های نام برده شده کاربرد های گسترده تری در اکوسیستم دارند.

علاوه بر آن پروژه هایی هم هستند که با شکست مواجه شدند، در این بخش قصد داریم بررسی کنیم:

• Munchee
• Centra Tech
• Telegram (TON)

این پروژه ها قوانین اوراق بهادار را نقض کرده اند، هدف این پروزه ها کلاهبرداری و سو استفاده از سرمایه گذاران بوده است که باعث شکست آن ها شد. یکی از دلایل مهمی که باعث موفق نشدن این پروژه ها شده است، نداشتن وایت پیپر و توسعه دهنده های ناشناس بوده است.

سخن آخر

پروژه‌ها و استارتاپ‌هایی که در فضای بلاکچین شکل می‌گیرند، اغلب از طریق عرضه اولیه ارز دیجیتال اقدام به جذب سرمایه می‌کنند. ICO، IEO، IDO و STO روش‌های مختلف عرضه اولیه ارزهای دیجیتال هستند.

مشارکت در عرضه اولیه توکن‌ها فرصت خوبی برای سرمایه‌گذاری و کسب سود است؛ اما ریسک بالایی هم دارد. اگر این پروژه‌ها به موفقیت برسند، توکن آن‌ها رشد می‌کند؛ ولی احتمال شکست این استارتاپ‌ها نیز وجود دارد. پس اگر قصد خرید عرضه اولیه ارزهای دیجیتال را دارید، از قبل درباره پروژه به خوبی تحقیق کنید و میزان ریسک سرمایه‌گذاری را پایین بیاورید. اگر سوال دیگری در رابطه با نحوه خرید عرضه اولیه ارز دیجیتال در تراست ولت و عرضه اولیه ارزهای دیجیتال دارید، در کامنت‌ها پاسخگوی شما هستیم.

سوالات متداول

عرضه اولیه Pre-ICO و Pre-IEO چیست؟

پروژه‌های استارتاپی ممکن است در ابتدای کار حتی سرمایه لازم برای شروع عرضه اولیه را نیز نداشته باشند. به همین خاطر به سراغ فرایند «پیش عرضه اولیه» می‌روند. در پیش عرضه‌ها، توکن پروژه به افراد محدود و سرمایه‌گذاران مشخصی فروخته می‌شود. منظور از این دو عبارت همان پیش عرضه ارزهای دیجیتال به روش مستقیم یا عرضه از طریق صرافی است.

چه صرافی‌هایی از عرضه اولیه IEO پشتیبانی می‌کنند؟

پروژه‌هایی که از IEO برای عرضه اولیه سود می‌برند، باید با یک صرافی ارز دیجیتال همکاری کنند. مهم‌ترین صرافی‌هایی که در لانچ کردن این پروژه‌ها نقش دارند عبارتند از: صرافی بایننس، بیترکس، کوکوین، بیتفینکس، آیداکس، اکس مارکتس، کوبین هود، هیوبی و بیتمکس. البته این صرافی‌ها معمولاً از یک لانچ پد برای انتشار توکن‌های جدید استفاده می‌کنند. با عضویت در سایت صرافی‌ها می‌توانید نحوه خرید عرضه اولیه ارزهای دیجیتال را نیز مشاهده کنید.

چگونه عرضه اولیه‌های معتبر را تشخیص دهیم؟

 راه هایی برای تشخیص عرضه اولیه معتبر وجود دارد به عنوان مثال تیم پروژه ای که شفاف و با سابقه باشد. همچنین وایت پیپر کاملی برای ارائه داشته باشد. و مورد اخر قرارداد های هوشمند ممیزی و قوانین را رعایت کرده باشد.

یاشار نجارکار

تحلیل‌گر بازارهای مالی و نویسنده در نوین‌تتر و متخصص در حوزه استیبل‌کوین‌ها با تمرکز ویژه بر تتر (USDT). از سال ۱۴۰۰ فعالیت حرفه‌ای خود را در بازار ارزهای دیجیتال آغاز کردم و هم‌زمان تجربه کار در بازار فارکس و طلا، دیدگاهی جامع‌تر در تحلیل رفتار بازار به من داده است. در نوین‌تتر با تکیه بر تحلیل داده‌های آن‌چین، آموزش‌های تخصصی و بررسی اثرات جهانی و منطقه‌ای تتر، تلاش می‌کنم اطلاعات دقیق و قابل اعتماد در اختیار کاربران قرار دهم.